Rozdział 8 "Niektórzy myślą, że nie warto się już starać, gdy osiągnie się cel."

W pokoju siedziałam do końca dnia. Rano obudził mnie Harry. Niechętnie wstałam i przyszykowałam się do wyjścia. Chłopcy mają mieć dzisiaj koncert. Długo upierałam się przy tym, żeby zostać w domu, ale w końcu uległam. Gdy byłam już gotowa, zmierzałam ku drzwi, od mojego pokoju. Nacisnęłam na klamkę i zrobiłam krok do przodu. Pod stopami poczułam coś mi miękkiego. Spojrzałam w kół i pod swoimi drzwiami dostrzegłam błoto. Zła zacisnęłam pięści. Nie miałam wątpliwości, kto to zrobił. To na pewno był Zayn. W pewnym momencie dostrzegłam, jak Zayn wychodzi, ze swojego pokoju. Wzięłam garść błota do rąk i podbiegłam szybko do niego. Błoto wylądowało na jego twarzy. Zayn był bardzo zaskoczony. Starł błoto z oczu i spojrzał dziwnie na mnie. Przez cały czas byłam szeroko uśmiechnięta. W pewnym momencie Zayn wysmarował mi twarz, jego brudnymi od błota, rękami. Zła spojrzałam na niego zabójczo. Teraz to on się śmiał. Dotknęłam jego ubłoconej twarzy i wytarłam ręce, o jego włosy  po czym zaczęłam biec schodami, na dół. 
-Nie żyjesz! -usłyszałam za sobą głos Zayna. 
Wbiegłam do kuchni i stanęłam za Niallem. W środku byli już wszyscy chłopcy. W pewnym momencie do kuchni wbiegł, za mną Zayn. Chłopcy dziwnie się na nas patrzyli. No nie dziwię się im, oby dwoje mieliśmy całe twarze w błocie. Zayn wziął do ręki garść jajecznicy, z talerza Liama i rzucił we mnie. Zła zabrałam trochę jajecznicy z talerza Nialla i rzuciłam w Zayna. I tak zaczęła się wojna na jedzenie. Po jakiś 15 minutach wszyscy siedzieliśmy na podłodze, każdy w innym miejscu, każdy cały w jajecznicy. Na podłodze było pełno jedzenia. Liam był tym bałaganem bardzo załamany i wyszedł z kuchni, idąc do swojego pokoju. Zaśmiałam się głośno, gdy zobaczyłam jak wygląda Zayn. 
-No co? -zapytał. 
-Jak ty wyglądasz... -powiedziałam, dławiąc się śmiechem.
Zayn zbliżył się do mnie i wysmarował moją twarz błotem, który wcześniej wytarł z jego twarzy. 
-No teraz, wyglądasz podobnie do mnie. -powiedział śmiejąc się. 
Spojrzałam w jego czekoladowe oczy. Przez parę chwil patrzyłam w nie, jak zahipnotyzowana. W pewnym momencie Zayn zbliżył się do mnie jeszcze bliżej i... i pocałował mnie. Odpowiedziałam na pocałunek tym samym. Czułam motylki w brzuchu. Przez chwilę sama nie wiedziałam, co się dzieje. Gdy w końcu dotarło do mnie, że całuję Zayna, odepchnęłam go szybko od siebie. Rozejrzałam się dookoła i dopiero teraz zauważyłam, że chłopcy gdzieś sobie poszli. Wstałam z podłogi i spojrzałam na zdziwionego Zayna. 
-To było bardzo głupie. -powiedziałam do niego, cały czas unikając jego wzroku. 
Chłopak wstał z podłogi i kiwnął głową na tak. Spojrzałam jeszcze raz na niego, po czym szybkim krokiem wyszłam z kuchni i poszłam do swojego pokoju. Weszłam do łazienki i spojrzałam w lustro. W pewnym momencie odskoczyłam do tyłu. Wyglądałam strasznie. Wykąpałam się, przebrałam i zeszłam na dół, gdzie czekali już pozostali. W końcu wyszliśmy z domu i wsiedliśmy do auta. 
-To wy jesteście razem? -zapytał w pewnym momencie Niall, patrząc to na mnie, to na Zayna. 
Spojrzałam na niego złym wzrokiem. 
-Nie! -krzyknęłam zła. 
Zayn nic nie odpowiedział. Spojrzał tylko na mnie i odwrócił wzrok w przeciwną stronę. Do końca drogi już nikt nic nie mówił.
-----------------------------------------------------------------------------
10 komentarzy i następny rozdział.
Jak wam się podoba ten? :)